Uitgangspunten van fc harlingen ten aanzien van het leren voetballen

De club heeft de verantwoordelijkheid om voorwaarden te creëren waarin de jeugd het voetbalspel leert, het voetbalspel speelt en natuurlijk plezier beleeft aan het voetballen. De praktijk (het doen) is de beste leermeester. De invulling van de training moet zodanig zijn, dat er zo veel mogelijk geleerd wordt. Door te variëren met de afmetingen van het veld, de regels en de grootte van de doelen, kan de trainer het accent leggen op een bepaalde technische vaardigheid. Spelers leren flexibel omgaan met technische vaardigheden als ze veel oefenen in voetbalvormen waarin een bepaalde technische vaardigheid veelvuldig wordt gebruikt. Geen situatie is hetzelfde in voetballen. Daarom is het belangrijk dat kinderen techniek ontwikkelen door middel van (voetbal)spelletjes. Bij het opleiden van jeugdspelers gelden de volgende uitgangspunten:
• het jeugdvoetbalbeleidsplan is een leidraad;
• streven naar een groot aantal ontwikkelingsmogelijkheden voor kinderen/jongeren binnen de club met als uitgangspunt het jeugdvoetballeerproces;
• de nadruk ligt op techniek, voordat er aan tactiek gewerkt wordt;
• de ontwikkeling van de individuele jeugdvoetballer gaat vóór het teambelang, uitgezonderd het clubbelang. Dit betekent dat de ene jeugdspeler zich ontwikkelt tot een verenigingslid dat later in een recreatie-elftal zal voetballen en daarnaast de jongste pupillen zal begeleiden, (jeugd)scheidsrechter wordt of een bestuursfunctie bekleedt, terwijl een ander jeugdlid als talent in het eerste seniorenelftal zal gaan spelen en nog later wellicht trainer van een selectieteam wordt;
• doorschuiven naar oudere leeftijdsgroep gebeurt als speler er aan toe is en dit zelf wil;
• „fair play’ is een belangrijk aandachtspunt;
• alle oefenvormen op de training moeten voldoen aan de basisprincipes:
• “Voetbal Leren en Plezier”

[Naar inhoud jeugdbeleidsplan]