Walking Footballers aan de oliebollen en vis
fc HARLINGEN – Woensdag de laatste training van dit jaar had. Om 9.30 uur was iedereen in de kantine van fc Harlingen. Syp Vogel had voor ’n lekker bakje koffie zorgt en dat mag oek wel ’s seit wudde. Jumme wille ’t gelove of niet, maar Romke Keur uut Bolsward had woord houden. Twee zakken oliebollen had hij met nomen. Eén met krenten en één zonder, zelfs de poedersuuker sat d’r bij, klasse Romke seun.
Maar su leiden nog niet op tafel of Age Tichelaar dook d’r op af. Dat kring had op laatst de poedersuuker in ’t haar sitten. Toen iedereen de bêlig vol had, moesten we nog traine oek. Ja, dan kan trainer Marcel gien genade. Maar hij had d’r wel ’n klein bitsje rekening met houden. Dat was maar goed oek, want ’t spul lag toch wel zwaar op de maag. Ik hoorde Age kokhalsen en hij lag te spuien as ’n reiger. Laat mij maar even scheidsrechtere zij die, nou ja vooruit maar seun. Na ’t inlopen deden we wat partijtjes. ’t Viel ons op dat de weersomstandigheden weer prima waren. Eigenlijk hewwe nog gien misse woensdagtraining had, bedankt Piet (Paulusma).
We hielden iets vroeger op en konden even lekker douche. Verdorie, had ik mien shampoo vergeten. “Kanst mien fleske wel even krije”, riep Guus van Hurck spontaan onder de douche vandaan. Maar dat vertrouwde ik niet helemaal. We wete allemaal hoe Guus is, die sit vol geintjes. Ik herinner mij nog ’n voorval met Wiebe van Dijk. Die liende oek even sien fleske uut an een die eigenlijk nooit wat bij ‘m had. Ik sal dei wel krije docht Wiebe, toen die weer ’s vroeg. Hij had d’r slaolie in deend, de rotzak. ’t Slachtoffer had niks in de gaten en strooide rijkelijk met dat spul. Hij glom as ’n spiegel en iedereen had de grootste lol natuurlijk. Hij het twee weken met vet haar lopen. Dus toen ik ’t fleske van Guus kreeg, rook ik eerst even. Gien slaolie maar lavendel. Zeker uut ’t toilettaske van sien vrouw Janneke stolen.
Na ’t douchen allemaal naar de kantine. En jumme gelove ’t niet, maar Berend Visser had scharren bakt. Drie skalen met vers gebakken vis, jongens waar krijg je dat vandaag de dag nog. Trainer Marcel sat te kluuven of die in zes jaar nog nooit ‘n visje proeft had. ’t Vet droop van sien kin. Gerard liet wete dat die liever kokkels had, ondankbare hond. Joop Sopacua sat oek lekker te eten. Dat verbaasde mij, ik docht dat die alleen maar van Indisch eten en bananen hield. (Grapje Joop). Jan Volbeda viel helemaal stil, die was bijna ontroerd deur deze geste. “Ik loof dat ik oek maar in Harlingen wonen gaan”, riep Jan. Sien domicilie leit in Sexbierum.
Na deze voortreffelijke vismaaltied, nam coördinator Stijn Kooijman ’t woord. Hij liet weten dat we ’n prachtig sportief jaar achter de rug hadden. “Er wordt hard getraind, een mooie groep waar de sfeer is altijd uitstekend is.” Daar was iedereen ’n volmondig over eens. Als dank voor de prettige trainingen en toernooien, had Stijn voor iedereen ’n groepsfoto op canvas. ’t Eerste exemplaar was uiteraard voor de trainer. Of hij had ’n skerp snoepje in sien mond, of hij het ’n klein hartsje. Maar de tranen sprongen bijna in sien ogen. ’n Geweldige geste van Stijn Kooijman.
Verder nog even wat mededelingen. De eerstvolgende training begint weer op woensdag 9 januari. Op zaterdag 12 januari hewwe ’n toernooi in de Waddenhal en op woensdag 16 januari gewoon weer trainen, maar in de namiddag met z’n allen Jeu de Boule.
We wensen iedereen een hele prettige jaarwisseling en hopen dat iedereen d’r volgend jaar weer gezond en wel bij is. Dit was weer even ’n U.P. date.