
Duo Bouma/Wijbenga namen op zondag 27 juni afscheid van de JO19-1 groep en daarmee ook gelijk van hun trainers- en leiders carrière. De spelersgroep is inmiddels uitgegroeid tot een groep volwassen jongemannen en gaan komend seizoen dan ook de overstap maken naar de senioren. Tijdens de wedstrijd Nederland – Tsjechië werd er door de spelersgroep afscheid genomen van Klaas en Rienk.
Klaas Bouma
In totaal is Klaas 32(!) jaar als trainer actief geweest waarbij hij de laatste 3 jaren met Rienk een duo vormde. Na een sabbatical van 2 jaren begon het toch weer te kriebelen en toen Rienk hem vroeg om trainer bij de B’s (later JO17-1) te worden hoefde Klaas ook niet lang na te denken en duo Bouma/Wijbenga was geboren.
Rienk Wijbenga
Vanaf de fusie in 2014 stond Rienk al voor een team. Beginnend als trainer bij de D2, C2, C1 en JO17-1. Bij de JO19-1 werd hij trainer/coach. Nu gaat hij, zoals hij het zelf zegt, met (vervroegd) pensioen.
Hoogtepunten maar ook dieptepunten hebben Klaas en Rienk met de groep gehad. Vele kampioenschappen, bijna kampioenschappen en teleurstellingen maar meest belangrijke is dat de jongens samen met Rienk en Klaas een hecht team vormde! Beste prestatie ooit was natuurlijk die beker (halve) finale tegen Espel in april 2019. Deze verloren ze echter na een reeks penalty’s maar een maand later konden ze wel het kampioenschap vieren van seizoen 2019.
Trainingsbeest
Tijdens de afscheidsspeech werden er door Klaas en Rienk nog een aantal statistieken benoemd. Zo hadden ze bijvoorbeeld precies uitgezocht wie het ultieme trainingsbeest was in de afgelopen 3 jaar. Dit kon natuurlijk bijna niet missen maar op 1 stond Youri Bouma met 159 trainingen. Op de tweede plaats met 154 trainingen: Martijn Homminga. En met 135 trainingen eindigde Ricardo Wijbenga op een derde plaats.
Uiteraard liet de spelersgroep Klaas en Rienk niet met lege handen naar huis gaan en hadden dan ook stad en land afgezocht voor een passend kado voor hun trainer en leider. Het werd uiteindelijk een… kratje Heineken!
De echte verrassing kwam later… een ingelijst spelersshirt… en daarmee bedankten de jongens de beide mannen voor al die jaren van trainers- en leiderschap.
Nederland mocht dan wel verloren hebben, toch werd het een onvergetelijke avond!