
Naast het ijskrabben van de autoruiten om 08.00 uur op de zaterdagmorgen in ons mooie Harlingen, was het gisteravond ook nog eens flink puzzelen. Met dank aan de staf van JO17-1 die met ons meedacht en ons 2 van hun spelers leverden, Gijs en Thomas maakten deel uit van onze selectie. Gijs is inmiddels een bekende en voor Thomas was het vandaag zijn debuut-dag in de JO19-1.
Met de afwezigen Nieck, Bobby, Bjorn, Lars en Nick werden we aangewezen om ook nog een beroep te doen op onze “oude” aanvoerder Patrick. Als 1e jaars JO19 speler speelde hij weer eens een potje mee naast zijn mattie Luuk. Beide Seuns werden op de flanken verdedigend geholpen door Seuns Gijs en Bas (a.k.a. “De Baas”). De linie daarvoor (ons middenveld) werd net zo ingevuld als vorige week met de harde werkers Jari, Peter en aanvoerder Martin. Dit middenveld heeft ons vorige week ook naar de winst geleid. Daarvoor vandaag vanaf rechts Yorick en in het centrum en vanaf links onze topscorers Jelmer en Remko.
Om 10.00 uur werd er afgetrapt. Vooraf werd vastgesteld dat onze tegenstander met meer routiniers aantrad dan in de gewonnen thuis wedstrijd (red. 3-0, beker 2017-2018). Geen onderschatting dus maar simpel spelen, voor elkaar, met elkaar en vooral met veel strijd.
Het spel ging over en weer en de Gastgevers wisten een aantal gevaarlijke kansen te creëren. Gelukkig stond onze keeper vaak op de goede plek maar ik zou hem tekort doen als ik zijn katachtige reddingen zou verzwijgen. Prachtig om te zien was de bal die laag werd ingeschoten en die Egbert Jan tot corner kon verwerken. Natuurlijk ben je met zo’n goddelijk lichaam snel bij de grond en dit was super gekeept!
Wij slaagden er geregeld in om mooie aanvallen op te zetten. Er was dreiging vanuit ons en zo was het in de 20e minuut dat een snelle aanval door een verdediger van Minnertsga tot corner werd verwerkt. Met een prachtige overstap had ik iemand verwacht die de bal in het doel zou tikken. Mijn wens was toen nog tevergeefs. Niet veel later was het dan wel raak. De mee opgekomen Bas trok de bal voor tussen de 11 en de 16 (hoe mooi was dat!). Nog veel mooier was de schoonheid van de balaanname door Yorick. De bal van Bas was goed geplaatst maar zeker niet eenvoudig aan te nemen. Tel daarbij op dat het binnen 0,85 seconden raak was. (Had ik kort voor aanvang van de wedstrijd niet een opmerking gemaakt over de meest technisch begaafde speler die fc Harlingen JO19-1 rijk is?) Prachtig om te zien dat vandaag in de wedstrijd dat gebeurde wat ik al zo vaak op trainingen heb mogen aanschouwen. Proficiat Yorick!
Het speloverwicht was er door veel inzet en vechtlust. Zoals gezegd, Minnertsga was van tijd tot tijd gevaarlijk. Wij fortuinlijk maar we dwongen het geluk af. Wat een welkom doelpunt was de 0-2 van Jelmer. Over weinig schijven werd steeds voorwaarts gespeeld. Een vlijmscherpe counter om het zo maar te zeggen werd razend knap binnengeschoten door Jelmer. Wederom werd dit doelpunt door een ieder gevierd in- en buiten het veld. Na 45 minuten speeltijd werd met deze stand ook de rust gehaald.
In de kleedkamer heerste een goede- en realistische stemming. Wij waren ons allemaal bewust dat de wedstrijd zeker nog niet gespeeld was. Op een 3-tal punten werden verbeteringsvarianten doorgesproken en we gingen ongewijzigd starten aan de 2e helft. Een 2e helft die ietwat verlaat begon kon ik mij nog goed herinneren … (flush)!
Keeper Egbert kreeg een special behandeling voor aanvang van de 2e helft. Lastig is het altijd om met je keeperhandschoenen de schoenveters te moeten strikken (?). Minnertsga kwam vel uit de kleedkamer, vastberaden om de aansluitingstreffer te gaan maken. Ondanks deze snode plannen was onze beste fase uit de wedstrijd de eerste kwartier van de 2e helft. We zaten overal kort bovenop, combineerden er flink op los, creëerden ook de nodige kansen maar we waren niet scherp in de afronding. Na een kwartier viel Ronnie in voor Remko. Niet veel later werd onze Gijs afgelost door onze Thomas. “Never change a winning team”: dat is vaak mijn motto maar op de stand van 0-2 vond ik toch dat wij als team de overwinning over de streep moesten en konden trekken – “no matter what”! Daarmee nam ik een zeker risico en dat was ook te zien aan het spelbeeld wat volgde. Erg slordig spel en veel onrust. Toch wisten onze tegenstanders weinig echte kansen te creëren. Eenmaal trof men het zijnet en vaak stonden onze spelers op de goede plaats inclusief keeper Egbert Jan. Thomas werd als nieuweling onder de hoede genomen van Patrick en Luuk en hield zich keurig staande. Zo was het in minuut 35 van de 2e helft een vlot lopende combinatie via Peter die Jelmer heerlijk de 16 in stuurde. Jelmer bleef koel en schoot de 0-3 binnen en daarmee de wedstrijd op slot. De minuten tikten weg en de 6e overwinning op rij was meer dan een verdiende team prestatie.
Bericht voor onze mooie supportersschare: De komende weekenden zijn we vrij. Ook het vlaggenschip kent dan geen programma. Mooie gelegenheid om met elkaar eens “om tafel te gaan” om de boog iets te ontspannen. Zeker na de wedstrijd van onze hoofdmacht uit tegen SC Bolsward. Ook hier zullen een aantal van onze JO19 Seuns hun minuten gaan maken. Hopelijk pakken we ook in Bolsward de punten want dat zou handhaving in de 3e klasse een stuk dichterbij brengen. Wat er ook gebeurt Seuns: we blijven de schouders eronder zetten – zowel op de zaterdagen als op de zondagen!
Coach Henk